Aan het eind van de Slotstraat vlakbij de Vaete ligt binnen een rechthoek van keitjes een groot cirkelvormig mozaïek, dat bestaat uit 4.500 granieten steentjes.
Daarboven slingert een goudkleurige spiraal van roestvrij staal zich vanaf een punt van de cirkel de lucht in om aan de tegenoverliggende zijde de cirkel weer te ontmoeten.

Een cirkel – de aarde – en een spiraal – de zonnebaan – zijn in het beeld met elkaar verbonden. Die verbondenheid wordt in het beeld verder uitgewerkt. Het patroon van de hemel is zichtbaar in de cirkel van de aarde: tussen de zwarte steentjes licht het sterrenbeeld Kleine Beer met de Poolster wit op, terwijl gele steentjes het sterrenbeeld Grote Beer suggereren. In rood is tenslotte een ander sterrenbeeld zichtbaar, de Draak. Binnen de grote cirkel zijn verder twee concentrische cirkels opgenomen als symbool voor de beweging van sterren en planeten. Iris de Leeuw heeft zo het patroon van de noordelijke sterrenhemel gelegd dat elke jaar op 1 mei om middernacht aan het noordelijke firmament verschijnt. Het beeld is echter ook een zonnewijzer. Op midzomer valt de schaduw van de spiraal precies op de Poolster.

De keuze voor het sterrenpatroon is het antwoord op de wens van de bewoners van Baarland om in het kunstwerk een verwijzing op te nemen naar de naam van het dorp. ‘Baar’ is een verbastering van beer en Baarland stond bekend als een geuzendorp van ‘beresterke’ mannen. In het verleden zouden er spanningen tussen groepen Baarlanders zijn opgetreden. Dat zou er heftig aan toe hebben kunnen gaan. Iris de Leeuw verwijst met de Kleine en de Grote Beer naar dergelijke spanningen, die een gemeenschap uiteen kunnen drijven. Dat is natuurlijk onwenselijk en daarom is het sterrenbeeld Draak zo toepasselijk: de rode draak heeft vn oudsher macht om tegengestelde krachten in balans te houden. Dat wijst ook op de tweede betekenis van het kunstwerk.
In de kosmos is de tegenstelling tussen twee krachten voorwaarde voor nieuw leven, mits een derde kracht hen in balans houdt. Niet voor niets ligt aan de verhoudingen van de cirkels de Gulden Snede ten grondslag, de klassieke maat voor volmaakte verhoudingen.

Het beeld is echter nog op een derde manier te interpreteren. De roestvrijstalen spiraal is dan symbool voor het eeuwig bewegende heelal. De projectie van een deel van de sterrenhemel op de met de aarde verbonden cirkel is dan de verbeelding van de wisselwerking tussen aarde en heelal. Het is alsof Iris de Leeuw wil zeggen: wat er in Baarland, een stipje op aarde, gebeurt maakt uiteindelijk deel uit van een veel groter kosmisch proces. Wat het streven naar harmonie hier op aarde natuurlijk niet minder noodzakelijk maakt.