Wies de Bles markeerde aan de rand van het dorp de toegangsweg met de sculptuur `Plaatsbepaling´.
Een onopvallende plek is daarmee veranderd in een locatie die uitnodigt daar bewust te zijn.Dat klinkt wellicht wat zweverig en vraagt dus om uitleg.

Het bewuste zijn op de plek wordt in eerste instantie al opgeroepen door de tafel van graniet, die overigens is opgebouwd uit één in drie stukken gezaagde plaat.
De kanten zijn ruw gehouden zodat de natuurlijke herkomst van de tafel wordt beklemtoond.  Het strak gepolijste oppervlak draagt daarmee de sporen van menselijke activiteit, van cultuur. Dat kan een besef oproepen van wie je als mens bent in relatie tot de natuur en ‘de’ cultuur. In het bovenblad is een cirkel uitgefreesd, evenals de letters die staan voor de vier windstreken. Je kunt dus precies zien waar je staat. Zo nodigt het beeld je uit bewust te zijn wie én waar je bent.

De locatie is door het beeld ook een plek waar je in je eentje of met anderen kunst zijn. Actief, want je kunt er niet comfortabel zitten en bewust, want er is niets anders dan de plek en de ruimte.
Wies de Bles vertelt immers geen verhaal dat je van de plek zelf afleidt.
Plaatsbepaling is niet alleen de tafel, maar ook de cirkel van keien waarop die staat en de vier stalen cirkelelementen. Die laatste zijn zo geplaatst dat het open karakter van de plek behouden blijft. Door verhouding en ritme lijkt het trouwens alsof ze zich om de tafel bewegen, zoals de onderdelen van een elektromotor rond een magnetisch veld.

Daarmee verwijst het beeld ook naar energie, een kenmerkend aspect van het werk van Wies de Bles. Zo wordt ‘Plaatsbepaling’ een plek om je leeg te maken en op te laden. Een eigentijdse variant op de steencirkels uit lang vervlogen tijden ….